Öldü Dersiniz, Benim İçin

Öldü dersiniz benim için,
Soran olursa...
Gerçi kimse de sormazya.
Gene de aklınızda bulunsun;
Yaşamıyor deyin, soran olursa...
Biz öldürdük deyin, ölüm nedenimi soranlara.
Hayat doluydu ancak yaşatmadık deyin.
Adam yerine koymadık,
Birgün olsun neyin var diye sormadık deyin.
Ne yaptıysa beğenmedik,
Hep küçük gördük deyin...
O bizleri severdi,
Ne desek yapardı.
Ama biz O’nu hiç sevmedik deyin.
Üstelik dalga geçtik,
Baktık ki düşmüş;
Bir tekme de biz vurduk.
Baktık ki ağlıyo;
Bir de biz ağlattık.
Kalkmak için elini uzattıysa,
Elini kırdık.
Tutunmak için bize dayandıysa,
Kaldırdık, attık deyin...
Köpek kadar değer vermedik,
Bir yabancı kadar bile sevmedik deyin.
İnsan olmasının dahi bizim için bir önemi yoktu,
Zaten insan yerine de koymadık deyin...
Hepimizin katkısı vardı ölümünde,
En çokta sevdiği kızın deyin...
Dedimya demin de gerçi kimse sormazya,
Gene de aklınızda bulunsun.
Böylece söylersiniz benim için, soran olursa.
Ne?
Ben mi?
Nerede mi olacağım?
Ne mi yapacağım?
Ben orada burada olurum artık.
Hiç bişey de yapamam.
Bakarım ama göremem.
Dinlerim ama duyamam.
Yürürüm ama gidemem.
Bildiğin yaşayan ölüyüm artık.
Hani önceden bir işe yaramaz derdinizya;
Şimdi dediğiniz oldu işte.
Hiç bir işe yaramam artık.
Aldığım hava zarar,
Yediğim, içtiğim ziyan,
Hiç bir faydası olmayan,
Boşu boşuna yaşayan,
Fazlalığım,
Kalabalığım artık...