Bir gün çıkıp Şair Yusuf öldü derler;
Bu yalan dünya da ne bir isteği;
Nede bir sevdiği oldu derler...
Sadece arada bir şakaya;
Bir amansız espiriye güldü;
Diğer taraflarda hep ciddi oldu derler...
Bir gün çıkıp Şair Yusuf öldü derler;
Neye heves etti ise kursağında kaldı;
Böyle böyle karamsar içine kapanık oldu derler...
Şair Yusuf sıkıntılarını, dertlerini içine ata ata!
Öldü derler...
Şair Yusuf'a çoğu sevdiği engelsiz derler;
Oysa ki, bende ki çoğu engeli görmezler...
Şair Yusuf düşleriyle öldü derler...
Kayıt Tarihi : 10.8.2024 01:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"EĞER HAYATINIZIN ZEVKİNİ VE LEZZETİNİ İSTERSENİZ Kİ -İSTEMEK İNSANİYETİN MUKTEZASIDIR- HAYATINIZI İMAN İLE HAYATLANDIRIN VE FARZ İBADETLERİNİZİ HAKKIYLA İFA EDEREK ZİYNETLENDİRİN VE DE GÜNAHLARDAN KAÇARAK MUHAFAZA EDİNİZ VESSELAM." - Kelam-ı kibar-
Hayırlı sınavlar olsun şair bey.
TÜM YORUMLAR (1)