Öldü De Sevmedim Deme Şiiri - Murat Gezici

Öldü de istersen,
Ama sevmedim deme…
Aşkın üzerini çizip silsen de ümitlerini,
Yine dönüp geleceğin yer kalbimin orta yeridir.
Bilmediğin yollara vursan da kendini,
Yine dönüp geleceğin yer Antakya şehridir.
Aşkın bileti yoktur son tren kalkmak üzere,
Ve gençlik gidiyor ömür de bitmek üzere,
Bu acımasız filmde son sahne işte,
Gidenler neden gelmezler sorarım kadere…
Anlayamadığın neler vardı bilmiyorum ömrümde…
Nasıl bildin beni sen,
Tanıyamadın mı beni sen…
Sevmedin ki beni sen…
Bir kuş cıvıltısıydın her sabah kulaklarımda,
Nehirlerin gür sesiydin,
Dağların o sevdiğim sessizliğinde kaldım gitmenle…
Ve anladım bir kor bırakmışsın içimde…
Ardın sıra yollara terk ettim gençliğimi,
Sustum konuşmadım bir daha kestim sesimi,
Ne seni anmalıydım ne görmeliydim resmini …
Öyle bir bıraktım ki bir daha tutmadım ellerini…
Gitti dedim peşin sıra ağlamadım bile,
İstese arar dedim kimseye sormadım bile,
Ne fark ederdi ki tüm bunları yapsaydım bile,
Senin ismin Zalim iken döner miydin geriye…
Terk edilen yüreklerde elvedanın tarifisin sen,
Yaralı kuşların gözlerinden akan yaşsın sen,
Feleğin yazıldığı kara kalemsin sen,
Ne söylersen söyle öldü de istersen….
Ama sevmedim deme…

19 TEMMUZ 2017