Tek bir gül vardı özlediğim.
Bir tebessümle kucakladığım.
Gönlümün kapısını açtığım.
Son gül dü o canımı yaktı.
Yaktı yürekler tutuştu.
Huzur mutluluk uçtu.
Sevgi saygı bitti.
Son gül dü kurudu gitti.
Samimiydi yalandı.
Saygılıydı sahteydi.
Güvenmişti inanmadı.
Son gül dü öldü bitti.
5 mart 2011 Manisa
Nev-Zat
Nevzat GüleçKayıt Tarihi : 6.3.2011 09:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İnandığım güvendiğim bir kardeşimdi.Güzellikleri çirkinlikleri izah ettim mutluluğu huzuru aydınlığı izah ettim.Karanlıkta bataklıkta olduğunu öğrendim.Bataklıktan kurtarıp aydınlığa çıkarmak istedim.Yalancı idi sahte idi inanmadı.Nefsinin esiri oldu oyun oynadı.Rabbim onu islah etsin.Amin
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!