Olaydım.. Şiiri - Adem Kaçar

Ey fâni sevgili!

Sevdâmın âhını alan vefâsız,
Ömrünün bir ânı yârın olaydım;
Gönlümü apansız çalan sefâsız,
Kalbinde bir nebze hârın olaydım..

Bakışların yakın, yüreğin uzak,
Avcıları avlar çok sinsi tuzak,
Şu gönül yarama ol da tuz, ak!
Sen bana nârsın ben karın olaydım..

Benden kaçışın ne, yoksa hayret mi?
Aşktan bunalış mı, ya da gayret mi?
Hani sözler vermiş idin cay, ret mi?
Yarın Cehennem’de nârın olaydım..

Bütün servetimdin dünyaya değer,
Ne karlı dağmışsın değmezmiş meğer,
Beklerdim bir umut verseydin eğer,
Bugün ümitsizdim yarın olaydım..

Her şeyi yık ama bir gönül yıkma,
Huzura hayırsız nâmıyla çıkma,
Yalan dünya için canını sıkma,
Yokluk dünyasında varın olaydım..

Ben mecâzi mahbub bildim de seni,
Sen kapında kulun görmedin beni,
Seni saydım Aşkın o gizli geni,
Adem dediğin bir zârın olaydım…