Yar…
Olalar oldu ve geçti
Kimi zafiyet ve asabiyetler vaziyet etti
Akıl ve vicdanlarımız o vakitlerde pasifliğe itildi
Düşünmek ve sükûnetle çözüm üretmek ihmal edilmişti nedense
Güven ve sadakat kadar sevgi ve muhabbeti hoşgörüyle bütünleştiremedik ah etsek te
Ne kelam ve ne de mektup kifayet etmemişti, kızgınlık ve kırgınlık içimizde yaşattığımız saikti
Her iki ruh ve gönülden kâmil ve aklıselim bir insan olmanın ideali ve azmi hiç yara almaması gerekirdi…
Kayıt Tarihi : 1.2.2014 19:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!