küllerimde komedi bitti
şairliğim dumanlı bu dem istanbul elimin artığı
anladım anladım diyorum kendi kendime
kulağı kirişte acılarımla
düşüyorum anılarımın balkonundan sensizliğe
olan ve olmayan
gözlerimin cumbasında ellerinle suladığın yaprağı güzeller
nasıl da benzer kavuşmaklı hikayelerimize
nasıl da bayıldığım gülüşünün ortasında kaybedişim gibi kendimi
Kayıt Tarihi : 12.9.2006 23:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)