Uçuşan topraklara
yerle yeksan bulutlar
ve kalbi 'kırık bir aynanın uğursuzluğu'
yedi vakte kadar...
dahası yoktur olmayan'a,
bir ayna ve toz toprak notalardır olan
oysa ki başa çıkılacak çok ilk çok son heyecanlar oldu,
bir daha hiç yaşanmayacak
çok an'lar oldu,
gözümden akan
'ben yağmurum' dedi,
yüzüm gözüm çamur oldu...
kadınlar,
seri olduğu kadar
katil de oldu
ve
çok yedi vakitler öldüren kadınlar oldu,
sonra o kadınları öldüren adamlar oldu...
toprak bulut oldu
ölü ölü yağdı bir pazar yağmuru
aynanın kalbini kıran,
yağmur duasına çıkan kadınlar oldu...
ölen biten buydu...
Kayıt Tarihi : 28.2.2009 01:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!