Gece,
Gökyüzü ay ile birleşince...
Sabah,
Güneşi görünce,
Dünya böyle mutlu oluyor,
Ben mutlu olamıyorum.
Gürültü yerini sessizliğe bırakınca,
Sonbahar yaprakları dökünce,
Toprak yağmuru görünce,
Dünya böyle mutlu oluyor,
Ben mutlu olamıyorum.
Gül tomurcuk açınca,
Dalında dikeni olunca,
Kırmızı yaprak bulunca,
Dünya böyle mutlu oluyor,
Ben mutlu olamıyorum.
Gören göz aşkı bulunca,
İki sevgili kavuşunca,
Hayaller gerçek olunca,
Dünya böyle mutlu oluyor,
Ben mutlu olamıyorum.
Kime, neye, nasıl isyan edeyim?
Gönül yaremi kime diyeyim?
Şu garip halimi kime arz edeyim?
Dünya böyle mutlu oluyor,
Ben mutlu olamıyorum.
Çare yok artık benim derdime,
Kapatttım gönlümü aşka, sevgiye,
Kilit vurdum sivri dilime,
Bıraktım kendimi yazan kaleme,
Dünya böyle mutlu oluyor,
Ben mutlu olamıyorum.
KaLeMiNiN_ESiRi
Kadir KILIÇ
10 09 2024
Kayıt Tarihi : 15.12.2024 21:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!