Her şiirde beni hatırlayacaksın.
Sen her şiirde biraz daha acı çekerken,
Ben her şiirimde senden bir adım daha nefret edeceğim.
Baban bile, seni ilk kucağına aldığında benim kadar sevmemiştir.
Ama şimdi baksana hayatın neresindeyiz, aşkın neresinde...
Her şeyi fazlasıyla yaşadık, ayrılığı bile...
Şimdi sıra nefrette.
Ben her satırda senden nefret ederken,
Sen her mısrada beni düşüneceksin.
Geçmiş, geçmiştir ama sen geleceğe yoracaksın hayallerini.
Yalnız kaldığın her vakit beni düşleyeceksin.
Çeresizliğin ertesinde,
Kaybolmaya yüz tutmuş zamanın birinde,
Ağlayacak bir omuz diye, beni isteyeceksin.
Bunu sen istedin ve gittin.
Kalsaydın annesi olurdun kızımın,
Gittin, şimdi ismi bile olamazsın...
Kayıt Tarihi : 21.7.2013 03:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kadir Cesur](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/07/21/olamazsin-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!