Bana inat yağıyordu çok yağmur.
Bilmez ki içimde sönmedi yangın.
Su söndürür sanıyor, lakin aldanıyor.
Peki gözümde akan yaşa ne demeli.
Ya kalbime batan cam kırıkları.
Ne iyi gelir etrafta bile bilen yok.
Gözümden akan yaş durmayacak.
Dökülür küçük siyah beyaz resme.
Şimdi renksiz renge kördür içim.
Üzgündüm kızıla boyanmadan önce.
Biliyorum sorgulanacak öfkem.
Ala vere dalavereye gerek yok.
Sevmedin sevmeyeceksin böyle.
Kızıp ta birine ya da kaçarken.
Sığınacak bir limandım sadece.
Sevmek en güzel huy ve lütuf.
Ama sende olmadı, olmayacak nasibin.
Kenan Gezici 16/06/2025
Kayıt Tarihi : 17.6.2025 12:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!