Artık Şiir olmayacak sandığımda.
Ellerimin arasına aldığımda iki başımı!
İki avucumu okşarca…
Bir anda ürpertilerimizden
Kanımızın kaynadığı gençlik türkülerimizden
Bir nağme duyduğumda …
Gülen yüzler gördüm olacak galiba
Kan fışkırtır gibi olup bu günümün
Köhne duyarsızlığımıza.
Merdiven dahi yürümekten usanan ayaklarımızın
Şişmiş baldırlarına
Ve yerçekimine hayır diyemeyen göbeklerimizin hali ona keza…
Çirkin zaman gibi çirkin görüntüsünden ne zaman sıyrılacaktık derken,
Bu aymazlığımızdan.
Oysa henüz
Mayıs yeni bitmişti
Kıpırdanmaları devam ederken
Yeryüzündeki türlü,türlü canlının.
Biz insanlar
Sadece bir,bir mayıs marşı ile bile titrememiştik
Nağmeler kadar olamamıştık
Hatta bu mevsimde
Kıpırdanan karıncalar
Yada arılar
Yada,yada işte tüm böcekler kadar…
Böcek kadar olamadık,olamadık
Çok üzülüyordum biliyor musunuz.
Artık şiir olamayacak diye
Dinlemekten gayrı ustalarımı…
Oysa
Bu kentin üzerinden batıyordu,en son güneşimiz bizim
En son elvedalardan ziyade
İlkinler kırmızı bir gelincik tarlası gibi
Kurşun namludan nasıl çıkarsa
Öyle öfke ile kusmalıydık bağımsızlığı
Meydanlarımız meydan okumaya açıktı …
İlklerin kentinde her yerimiz masmavi bir derya deniz
Olacak galiba dediğim
Güzel günler görecek çocuklarımız
Ellerimin arasına aldığım iki başım gibiydi…
Olacak galiba…
21/076/2010
Kayıt Tarihi : 21.7.2010 21:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzel günleri özlemek ister insan bazı bazı! Sanırım artık albümlerimiz kara basana benzemesin diye tüm yazdıklarım 'Umarım ozanlar yanılmasın'
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!