Öl Şimdi Belki Kendine Doğarsın

Birazdan tekmeleyecekler sandalyeni
Egon,Nefsin,Tercihlerin…
Tepesine kadar çıkardıkları ‘özgüven’ ağacının
En yüksekteki ‘gurur’ dalına bağladılar urganını.
Bir kukla gibi buradan görünüşün
İplerin üç ortakta.
Ve aslında senden çok aşağıda.
İçki gibi,kumar gibi bir bağımlılık
Bu mutlu ölüm, adı E-N-T.
Yaftanı sen takıyorsun boynuna
Umruna gelmiyor tükenmişliğin
Öyle bir esaretindesin ki Onların,
Kendini katlinle cennet kazanıyorsun?
O ağaç için ezip geçtiğin çimenler
Fidanlar ve çiçekler
Ve diğer ağaçlar…
Dur! Dediler yıllarca,
Dön…
Bir bakıma dönüyorsun şimdi.
Her bitiş bir başlangıç doğurur.
Her başlangıç başka bir başla olur.
Ego,nefs ve tercihlerinin elindeki ölüm
Kendinin kollarına doğurtsun.
Göm şimdi zaman.
Bugünü de.
Yarin intiharını göm.
Dön…
Bir yağız yiğit doğar bugün,
Asılırken birileri.
Doğumuna değil ölümüne ağlar,
Bilir o ağacın beklediğini.
Ve bazıları baltasıyla doğar,
Egoyuda nefside yavaş yavaş budar.
Tercihlerini hayırla yaşar.
Ölmek hayırdan olur.
Haktan,tabiattan.
Öldür şimdi kendini
Tekmelesinler sandalyeni.
Öl şimdi…
Bir Haziran günü.
Belki kendine doğarsın…
01.06.2014/Sanason Yafta ile Sohbet