Ol,sanısıdır kendinin değildir sendeki sen.
Tek’sin.yine de sen, kendindeki sensin.
Herkes değilsin sen, herkes isen sen sanısıdır sendeki kendinin
ötekisi ise sendeki, bu olmamaktır kendin; kendindeki sen, sen değildir.
Kendin isen sen; kendinin bir başkası olmadığını ses’leyemeyen,
Kendindeki seni değilleyemeyensindir.
Olmayan sen isen ol’an ne?
Sen değilsen sen olmayanı olumlayan ne,
Bu olmazlığın farkındalığına varan kim,
Olmayanın var’lığını duyumsatan ‘olan’ ise duyumsayan kim…
Varoluşunu olumlamasan da sen, olumlamamak yine de olmaktır.
Ça-
re-
siz-
lik-
Hiç olmamayı isteyen, olmamış olmayı isteyen
Senden başkası değilse,sen kendindeki seni değillesende
Değilleyen ve değillediğin de senden başkası değildir.
Var’olmak ve ol’mak sen olmak demektir,
Varolmamanın ihtimalsizliğidir seni sen kılan
İhtimal bile değildir artık varolmamak
Ol’madan öncedir ihtimalin olasılığı.
Varolanın ol’mayı sürdürmesi ya var ya da yok kılınabilir
Ama bu hiç olmamak değildir.
Kayıt Tarihi : 17.8.2005 23:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!