Öküz Gözlü Kaltak Şiiri - Ömer Dalman

Kıç kadar bir servis aracına misafirim.
kalktık plazadan...
malum, yabancıyız ya bir kerelik,
yüzler bir garip bakıyor suratıma! ..
sanki farklı takımları tutanların
salakça
sözde ayrılıklar penceresinden bakar gibiler
yarı öküzümsü bir etki ile...

Telefonum çalıyor
”Crazy Frog” ritmleriyle, coşkulu...
sol taraftaki öküz gözlü kadın
rahatsız olmuş olsa gerek...
pek bir fayda sağlayacakmış gibi
gözlerime dikiyor öküz gözlerini! ? ..

salak!
sanki telefonum böbreklerinde,
midesinde,
olmayan beyninde,
hatta uygunsuz bir yerinde çalmış da
”çıkart hadi şunu içimden,
biraz nefes alayım” der gibi kendisi! ..

salak!
öküz gözlerini dikince
sanki telefonum ruhunu özgür bırakacak!
sanki karanlık başladığı günü aydınlanacak!

aksine!
bıraktım
açmadan önce bir güzel
3 tur daha çalsın uygunsuz yerinin içinde titreşe-titreşe de
yarın sabah yine aynı servisle işine giderken
kıçının üstüne rahat oturamasın
çanağı ağrısın e mi? !

(Kasım 2006)