Memleketin saf kan öküzleri
Köyde çift sürecek yerde
Şehirde toplanmışlar
Kora soksan kızarmaz da yüzleri
Besili vücut ve altın gemleriyle
Gurura saplanmışlar
Dağdan inip zapt etmişler düzleri
Toprak koymamışlar bir çiçekçik bitmeye
Koca gövdeleriyle servete yaslanmışlar
Çukur etmişler kentteki pürüzleri
Yele sanmışlar boynuzu, toynağı pençe
Öküz değil, güya aslanmışlar
Kayıt Tarihi : 15.5.2012 19:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ataların 'Katranı kaynatsan olur mu şeker, aslı bozuk olan aslına çeker.' dedikleri hakikati çok şairler dahi dile getirmişler veciz ceviz dizelerle... Her gün çoklarıyla karşılaşıyorum bu türden varlıkların. Okulda, sokakta, apartmanda, trafikte, çarşıda, pazarda, mezarda... Bazılarına asalet verilmediği halde zekâ verilmiştir, okumuş ve rütbeler, makamlar zapt etmişlerdir. Her adımda belli olur soyları... Kimilerine de para nasip olmuştur bir yerlerden ve tam manasıyla 'sonradan görme' ya da zengin 'kıro'ya dönmüştür hâlleri. Kibirleri ve ukalalıkları ile saklamaya çalışmaları beyhûdedir, gözlerinden okunur bütün serencameleri... Kimsenin parasında, makamında gözümüz yoktur; lâkin görmekteyizdir bunların sayesinde, Peygamber'in Kıyamet alâmeti dediği ayakların başı yönetmesi hadisesini. Teşbihte mübarek öküzü istimal etmek de özrü muciptir.
![Yakup Şimşek](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/15/okuz-19.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!