Çocuk yaşta binmiştim öküze,
Unutulmadı, hala aklımdadır.
Her duyan bir laf söylemişti,
Olurmu ya, yakıştıramadım size.
O, kocaman öküz, ben çocuk,
Ne olurdu ki iriyarı hayvana.
Ne çok konuşuldu bu yolculuk,
Reytingim vurmuştu tavana.
Neden tepki gösterildiğini,
Artık daha iyi anlıyorum.
Onun sayesinde ekmek yendiğini,
Şimdi anlamlı buluyorum.
İşte bu nedenle hayvana,
Sevgi, saygı duyulurmuş.
Bu masum sayesinde,
Evlerde sofralar kurulurmuş.
Kayıt Tarihi : 18.10.2008 13:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mucurlu Kemal Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/18/okuz-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!