Öküz Şiiri - İsmet Anik

Atalarımızın sözüne göre
Öküz olmuyormuş ev danasından
Ne "oha" biliyor ne öğendere
Tosun şımarıyor öz anasından

Sağa sola koşup çifte atıyor
Semeri yüklenmiş eşşeğe inat
Olmadı çöplüğe küle yatıyor
Bazen de şahlanıp oluyor kırat

Kağnıyı görünce pek heveslendi
Tosunun hoşuna gitti çeteni
Eşindi sonra "mö" diye seslendi
Ona göre herşey daha çok yeni

Tosundan öküze terfi edeli
Yirmi çifti geçti kırdığı zelve
Eşiyle birlikte çifte gideli
Öküzcükte ne naz kaldı ne cilve

Boyunduruk vurur geride kalsa
Birde öğendere ile nodul yer
İnatlık edipte hagosa dalsa
Sabanın demiri topuğa değer

Boyunduruğa ve zelveye girmez
Girse da eşine kayış atıyor
Herk yapmaya gitmez düveni sürmez
Ahırda yan gelip keyif satıyor

Bazen birbirine kattı ahırı
Kardeşi düveyi kıskandı bazen
Sahibi durumdan bezdi ahiri
Bilendi bıçaklar kuruldu kazan

Sonunda vecize hükmünü buldu
Acınacak hale düştü zavallı
Öküz olamadı kavurma oldu
Kendi tezeğiyle pişti zavallı.