Okuyup, Dokuduysan Şiiri - Nebi Ünler

OKUYUP, DOKUDUYSAN

Hüseyin ve hür’leri, yezid’e karşı durur
Dünya’ya tapınanlar; hak denince kudurur
Vicdana ayna tutmaz; her dem güçsüze vurur
………… Kurdun boynu kalındı, sordum; ne marifetin?
………… Dedi; kula ram isen, tasma tek zarafetin.

Tabiyatın kurusun; adaleti örten puşt,
Allah peygamber deyip, kul hakkını yiyen puşt
Zalime direnmeyip, güce secde eden puşt
………… Aşiyan’ım yakıldı, sordum ne melanetin
………… Ahrette de kurtul lan! Var ise kerametin.

Okumak aramaktır, neden, niçin, nasılı,
Dokumak ruhunda ki, sevebilmek fasılı
Aşikarmış her gizlin, HAK yaftası asılı.
………… Mahşer de varmış mizan, olmazmış mazeretin
………… İmtihana tabiymiş, dünyalık nezaretin.

Yılgın Yağmur kul borcu, bırakma ahret’e
Rahman, Rahim afcıymış, tövbekâr mazerete
Çalma, çırpma kalp kırma, uğrama şikâyete
………… Yalnız Hakka ram isen, yoksa put zafiyetin
………… Okuyup, dokuduysan, olsun kut, afiyetin.

Aşiyansız, 30.05.19 – 14.47 Y.Y.