Okuyabilmek Şiiri - Necdet Cemal Ocak

İlk defa bilinmezliğin korkusu yok içimde.
Ve ilk defa endişesizim gelecek üzerinde.
Canlanmıyor hiçbir şekil tahayyülümde.
Dışında kalıyor merakımın, göreceğim çehre.

İşte böyle emin, işte böyle tereddütsüz adımlarım.
Ürkmüyorum hiç birinden öbek, öbekken sorunlarım.
Dokunmaz diyorum hiç biri, zaten var bağışıklığım.
Değiştirmez diyorum nasılsa, artık yazacaklarım.

Yazmak değil, okumayı bilmek gerek bundan sonra.
Nasılsa böyle bir eser getirilmiş vücuda.
Anlamak için lisan-ı münasip dili bakarken sayfalara.
Kim bilir? Belki de ihtiyacım olacak bir tercümana.

22.12.1988/İstanbul