Okutalım Kızlarımızı Şiiri - Nursel Yeşi ...

OKUTALIM KIZLARIMIZI

Doğudaki kızımın bu mu alın yazısı?
On beş miyar paraya satmış onu babası.
Sabah akşam başında sopalı kaynanası.
Kocadan yedikleri bu da işin cabası.

Okutmamışlar onu, vermek için kocaya
Kırk yaşında ihtiyar yakışır mı goncaya?
Demişler kız çocuğu ne gerek var hocaya.
Üç beş parça çaputu doldurunca bohçaya.

İşte hayat bu derler. Ya kaç, ya var kocaya.
Biçare evlatlarım, derdini kime anlatsın.
Eğer evlenmezse, halı dokuyup satsın.
Halının ilmiklerine halini nakışlasın.

Duygular işlenirken halı desenlerine.
Karışıyor bazen de al sarıyor yeşile.
Düğümlerle dokunan halı tezgâhlarında,
Boğaza düğümlenen duygular gözyaşında.

Ana baba elinde yavruların kaderi.
Hep böyle görmüşler, atalarından beri.
Almış başını gidiyor, töre cinayetleri.
Kim aydınlatacak? Kimler yol gösterecek?

Ellerinden tutanlar sevaplara erecek.
Töre adı altında telef olurken canlar.
İntihar eden gençler, dayak yiyen analar.
Doğu batı arası korkunç uçurumlar var.

Mahşerde sorumluyuz, konuşmayıp susanlar.

Nursel Yeşilyurt