Okuldan Geçer Şiiri - Veysel Şimşek

Karanlık dünyanın aydınlık yolu,
Ben beni bileli okuldan geçer.
Zenginin fakire uzanan kolu,
Ben beni bileli okuldan geçer.

Vicdani rahatlık tertemiz duygu,
Yıllarca dillerden düşmeyen övgü,
Küçüğün büyüğe duyduğu saygı,
Ben beni bileli okuldan geçer.

Bir de düşünelim olmasa okul,
Devre dışı kalır insanda akıl,
Dünyada okulsuz olmaz bunu bil,
İcraat ve icat okuldan geçer.

Yediden yetmişe okumak gerek,
Aman demeyesin neme ne gerek,
Cahile cahilsin cahil diyerek,
Unutma yarınlar okuldan geçer.

Kimse karşı koyamaz ki ilime,
Orda öğretirler binbir kelime,
Veysel,sade çare yoktur ölüme,
Çözülmez sorunlar okuldan geçer.