Okul Yolu Şiiri - Mehmet Kıyak

OKUL YOLU

Daha bir başka çarpıyor kalbim,
Okullar açılıyor bugün!
Mehmetler geliyor aklıma,
Ayşeler, Aliler ve Muhittin!
Sevinmesine seviniyorlardı,
Okullar açılıyordu nasıl olsa bugün!

Muhittin de seviniyordu aslında,
Açılmasına açılıyordu okullar da…
Ah, olmasaydı şu sorunlar da!
Önlüğü küçülmüştü,
Aslında pantolonu da…
Ama “idare eder” diyordu.
Ayakkabısı da diktirildi nasıl olsa…
İş tamam!

Defterini, kalemini almıştı pazardan,
Hele ki kitaplar devletten…
Bir yıllık harçlığı da vardı,
Tatilde kazanmıştı simitten!

Sevinmesine seviniyordu,
Okulların açılmasına da,
Bir eksiklik hissediyordu içinde…
Bir şey vardı hep,
İçini sızlatan…
Herkes biriyle geliyordu,
Okula bugün.
Bakışı mahzun…
Duruşu üzgün…
Belliydi duruşundan, tavrından…

İçinden diyordu:
Keşke,
Benim de olsaydı,
Babam ya da anam!

Diyorum:
Keşke onun da olsaydı,
Bir elinden tutan!

Mehmet KIYAK*