Okul sıraları boyunca baş harflerini yazdığımız isimlerle yaşattık kavgamızı
ve simlerle süsledik sevgisizliği duyunca
ve sırf sevdalarımızı kaybetmemek için
ve karnımız doyunca açarlı unutmamak adına
ve kaçtık tüm kaçışlardan…
Işık saçtık
Çiçek açtık
En verimsiz çamur kümelerinde filiz verdik
Yeşillendik
Yeşillendiriverdik…
Okul sıralarıydı ilham kaynağımız
Ham duygularla yan yana oynadığımıtz tüm oyunlar
ve daha kavgalarla uyanmadığımız sabahlardı gecelerine doyamadığımız…
Okul sıralarında unutturduk hangi gün
ve bizin neyi beklediğini
ve geceleyin
ve rüyalarda bile unutturulduk ders zilinin çalacağını
ve tahmin etsek de içimizde uyuturduk
ve şimdilerde hangimizin ne kadar alçalacağını…
Okul sıralarındaki kalem çukurları ayıktırdı zihinlerimizi
ve surları yıkılmış kaleler gibi yıktırdı hayallerimizi
ve daha okul sıralarından kalkmadan
ve ayıp ettiler
ve kaybettiler değerlerimizi…
Okul sıralarından ayrıldığımız gün sözleştik
ve hemen ardından
ve seçici olmadan
ve geçici olarak bütün çiçeklerle güzelleştik
ve oyun bittiği gün
ve asıl işte o gün gerçeklerle yüzleştik…
Boğaç Yüzgül
Kayıt Tarihi : 27.10.2018 13:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!