Ben;
Okulumun kapısından girdiğimde
Şu hayat terazisinde
Sevgiyle, hoşgörüyle, özveriyle
Dengelenirim…
O feyzin ferahlığı nefesimde
Kendime gelirim…
Yıllar yıllara eklense bile yorulacağım yerde
Büyülenirim…
Ya sen;
Şu hayat ikliminde tadın katmerleşirken
Yedi veren gül olup açtığın yer neresi?
Gönlün genişlenirken, gözlerin yıldızlaşıp
Karanlınlık kabusundan kaçtığın yer neresi?
Işıklara üşüşen kelebekler misali
Kanatsız melek olup uçtuğun yer neresi?
Dağ olup yücelirken, mütevazice başın
İlmin samanyolundan geçtiğin yer neresi?
Ellerinin tersiyle cehaleti iterek
Bilgiyi ve sevgiyi seçtiğin yer neresi?
Cennet bereketinde altın başaklarını
Ayrıklardan ayırıp biçtiğin yer neresi?
Bırakıp bencilliği, mükemmele yönelip
Lütuf çeşmelerden içtiğin yer neresi?
Dinle:
Bu yer öyle bir yerki;
Bilgi değilki yalnız; kullanma, kuşanmayı
Yanlışla doğrudaki o ince karmaşayı
Anlamak, paylaşmayı, dünyayı temaşayı
Hava gibi ihtiyaç, suca aziz gerekli
O yer eğiten seni, kemale eriştiren
Bir renk cümbüşü belki, aşkın kalbi illaki
Okul, erdem yeridir farkında ol yeterki…
Cemile DÜZGÜN- O R D U- 18/09/2011
Cemile DüzgünKayıt Tarihi : 20.9.2011 22:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eğitim öğretim yılına girerken
Bu yer öyle bir yerki;
Bilgi değilki yalnız; kullanma, kuşanmayı
Yanlışla doğrudaki o ince karmaşayı
Anlamak, paylaşmayı, dünyayı temaşayı
Hava gibi ihtiyaç, suca aziz gerekli
O yer eğiten seni, kemale eriştiren
Bir renk cümbüşü belki, aşkın kalbi illaki
Okul, erdem yeridir farkında ol yeterki…
Cemile Hanım!
Mükemmel bir yaklaşım o günler resmedilmiş şidilerde dersane tes yine test yürekten kutlarım muhabbetle tam puan kabul buyurun
saygı ve muhabbetle
harika dizeler
Kutlarım
TÜM YORUMLAR (18)