Okul Dönüşü Şiiri - Emrah Kurt

Tozlu bir yolda okul dönüşüm
Yüzümde yine o sahte gülüşüm
Kızın biri aşkıma karşılık vermez
Bu yüzdendir hep boyun büküşüm

Yine okul bitmiş eve giderken
Beynimde bir telaş tüyler ürperten
Neler çektiğimi bilemezsin sen
Benim o yollarda başı boş gezen

Bir akşamüzeri doksandört baharı
Camları yanmış evlerin sarı mı sarı
O evlerde mutluluk hayal ettiysem
Seninle olmak isteyişimden

Gözlerinin içine suskun bakışım
Hep içime hep içime akan gözyaşım
Bu benim ne ilk ne de son yıkılışım
Okul önleridir benim ilk gençlik aşkım

Bakışlarıma hep boyun çevirir
Başka tarafları ederdin seyir
O gün senle yaşanan ne varsa bir bir
Okul dönüşlerinde aklıma gelir

Okul önünde bekleyen bir öğrenci
Hüzüne bürünmüş bütün sevinci
Bir kız için asmış o gün dersini
Unutma köylü kızı sen de o genci

Şebinkarahisar’ın sokakları dar
Dışarıda taze bir ekmek kokusu var
Seninle simit yemek istediysem yar
İnan ki paramın olmayışından

Eve gidiyorum yine çok üzgün
Aklım gözlerine takılır kalır
Yüzüm hasretinden asıksa hergün
Senin yanıbaşımda olmayışındandır
Emrah Kurt-1998/Giresun