Okul aşkı Şiiri - Hakan Özüçelenk

Bir aşksın sen su gibi.
Tadı hoş içimi kolay.
Sanki karanlıkta dolunay.
İçime bir ok atacak yay.

Bir şifasın ruhumu besleyen.
Kalbimin her köşesinde gezen.
Hep benden bir söz bekleyen.
Ama bir türlü kaderi aşıp gelmeyen.

Sen bir özlem bazen tutku.
Karşında tutuluyor insan nutku.
Gel sana yazdığım şiirleri oku.
Çıkar şu kalbimden attığın oku.

Gel bana canım güzelliğini yesin.
Fırtınalar dinsin sadece meltem essin.
Gel ki... şu acı çeken dinlensin.
Gelsin ki... aldıklarını versin.

Bizim aşkımızın kantarı hafif.
Uçtu gitti bir tüy gibi havalandı.
Şu gönlüm kara sedaya yakalandı.
Beklemeden gittin başkasına.

Şimdi keşkeler gidip geliyor.
Zaman sonuna doğru varıyor.
Bu akıl daha ne kadar unutmaz?
Belki bir gün sevdiğin seni anımsamaz.

Sen hiç bir zaman içimde fırtına olmadın.
Yavaş yavaş esip ruhumu okşadın.
Güzelliğinle beni mutlu kıldın.
Bir okul aşkı olarak aklımda kaldın.