İnsan bir inci gibi ya da bir fidan,
Her gün nasıl gür, her gün nasıl büyür?
Hele o ilk gün, ilk telaş, ilk heyecan,
Yıllar geçse bile nasıl unutulur?
Okul bahçesine atılan ilk adımda
Sığınıp anne, babanın yamacına
Öğretmenini aramak tüm yüzlerde,
Ve ısınmak gülümseyen bir bakışla.
Sonra anlaşılmaz bir hızla geçer yıllar,
Yaklaşır sevdiklerine vedalar,
Unutulmaz olur okulda yaşananlar
Heybende toplanır güzel hatıralar.
Okul bilim, ilim, irfan kurumu
Okul, dostlukların yurdu
Fark edemeden şekillendiğin
Geleceğinin, kişiliğinin ilk tohumu.
Kayıt Tarihi : 31.10.2020 21:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Çocuk şiiridir. İlköğretim haftası için yazılmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!