Okul Şiiri - Ömer Faruk Zülfikar Bakuri

Balık şebek rengeyik at
Turaç horoz ker as ve kurt
Derler ışık nedir bilen
Olsun adı harut marut

Balık demiş ışık nehir
Işık nehir balkı zahir
Ol nehir ki mahal mahal
Dolaşarak olur bahir

Şebek de der ışık şafak
Şafak yerde eşik afak
Ol eşikte duran gelin
Türkü ırı ufak ufak

Rengeyik der ışık iyi
Hem de güzel akıl deyi
Ben ışığım dedim zühal
Zühal baktı tarık göyü

Işığa yol diyen al at
Demiş ışık türk yol ahat
Şekip şahap türk yol kişi
Menzil almış rahat rahat

Sıra gelir turaç kuşa
Demiş ışık adem yaşa
Ol ademe güneş dedim
Aşk ruh ile geldi coşa

Horoz ise demiş ışık
O bir ağaç olur beşik
Ol ağaçtan her şafakta
Seslenirim şişik şişik

Kerin sözü ışık bulak
Bulak yerden hızır ulak
Dedim hızır bulağın uz
Dedi hem de sulak sulak

Hızır demiş aşk bulak uz
Uza derim o aşk duyuz
Uzlu olan aşık ozan
İşte odur ışık sofuz

Uzlu ozan elinde ut
Dolanıyor hudut hudut
Sen ozana ışık desen
Söyler ışık gönül konut

Ozanın hem kavalı var
Hem de üç beş malak davar
Kaval ile mal malaka
Dermiş malak suvar suvar

As da söyler ışığım ruh
Evim asya ruhun uruh
Evim kuran atam demiş
Ben nuh ata halkım turuh

Kurt da der ki ışık kalem
Onla yazdım bir çok dilem
Dedim kalem sen bir okul
O söyledi a kurt gülem

Faruk Bakuri