Okuduğumuzu Anladık mı ? Şiiri - Şule Akşit

Her insan anlamaktan yorgun olduğunu sanır,
Oysa anlaşılmamak yorar her birimizi.
Yorgunduk, anlaşılmak küçücük adaydı,
O küçücük adada sevdik birbirimizi.

O tuzağa biz de düştük sevdiğim
Hep anlayacağız sandık birbirimizi
Oysa, yorgunluk tecrübeyi alt edermiş gördük,
Unuttuk derya deniz anlama bilgimizi.

Hangi nedenle insanlar bir araya geldiyse,
Aynı nedenle ayrılırmış her seferinde.
Çözümün bağrında debelenirken biz de,
Çözümsüzlüğe ittik birbirimizi.

Anladım ki, her kader parmak izi gibiymiş.
Anlaşılmak boş bir hayalden bile öte.
Kimse kimsenin acısını bilemez,
Sadece acıyor olduğunu anlayabilirmiş.

Herkesin kendini haklı gördüğü dünya da
Özürüm, dilediğim kişide kibir yapar bilirim.
Ben şefkatle açılmış kolları beklerken,
Adi bir gülüşe kurban giderim...

Bana tutunup çıkmak mıydı niyetin,
Ya da aşağı çekmeyi isteyecek kadar,
Büyük müydü acziyetin.
Sanki ''sen de herkes gibisin,''
Demek içinmiş gayretin...

Muktedir olmak, olmayana ulaşılmaz görünür.
İnsanı insan eden, gönül gözüdür.
Yalancıyı vuran kendi sözüdür,
Çevir çevir oku dedi yaradan,
Şimdi okuduğumuzu anladık mı günüdür...

24:12.2018
Denizli