Oku yavrum oku sen!
Bülbül misal şakı sen!
Lakin şartı var Hakkın;
İsm-i Rable oku sen!
Başla önce kendinden!
Öğren seni sen dinden!
Sabık dinler hükümsüz;
Belle onu son dinden!
Sonra yönel afaka!
Bak akşama şafak’a!
Şu tetkiki yaparken;
Dert olmasın nafaka.
Elzem kalbe ilm-i din!
Yoksa olur kişi hin.
Madem öyle ey evlat;
Ne hin ol sen, ne bir cin!
Gerek akla ilm-i fen;
Öğren mutlak bunu sen!
Yani güzel çocuğum;
Fen hasen’dir din ahsen.
Mezcet daim ikiyi!
Böyle yapmak çok iyi.
Başka tarzı yeğleme!
Çünkü başka yok iyi.
Dinsiz kalpler şüpheci
Olur, artı; fitneci
Sonda olup bir vehham;
Sorar durur ne neci?
Fensiz akıl ilkeldir
Kâh boradır kâh seldir
Taassuptan vazgeçmez
Hem foduldur hem keldir.
Oku evlat çok oku!
Ama mutlak Hak oku!
Ayrılırsan o Haktan;
Çok yaşarsın sen şoku.
Abdullah Toroslu
13.02.2014-İzmir
Kayıt Tarihi : 13.2.2014 12:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!