Oku, Oku, Oku... Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Sakın yoksulluğu bahane etme,
Yalın ayağınla simit sat, oku.
Binbir mazereti bahane etme,
Taşlara demirden tohum at, oku.

Okuyorsan oku, yoruldum deme,
Gam bulursan gam ye, aş-ekmek yeme,
Hasta bile düşsen; oku, inleme,
Tabutu döşek et, uzan, yat, oku.

Öyle bir oku ki; candan, yürekten,
Aklına, ruhuna güvenerekten,
Yoruldum, usandım demeyerekten,
Gücünü gücüne ekle, kat, oku.

Ertele uykuyu, sonra uyursun,
Rahatı seversen yolda kalırsın,
Hele başla yola, yürü, varırsın,
Gününü gün kadar çek, uzat oku.

İlimi nefes et ciğerlerine,
Kitaptan başka şey alma eline,
Nefsinden çok önce yer ver ilime,
Rahatı bir yana at, fırlat, oku.

Boş vakit geçirme; tez basar tipi,
Öyle bir oku ki; zikreder gibi,
Topla sokaklardan dökülmüş çöpü,
Götür bir ehline ızat sat, oku.

Hikmet der; oku ki; Hakk 'ı bilesin,
Toplumun içinde rağbet bulasın,
Belki bir yaraya merhem olasın,
Aklını fikrine daya, çat, oku.

(MÜHÜRLÜ KİLİT ismi altında toplanmış felsefi şiirlerden > 406*407/412)