Güller solunca bülbüllerin,
Bülbüller göçünce ise güllerin,
Ağladığı bir saat vardır hani,
O saat geldi şimdi,
Kapıya çık ve hadi sustur
Senin için ağlayan gülleri.
Nasıl ki yeryüzünde,
Tanrı'ya secde eden kullar varsa.
Sana da secde etsinler diye konuldu,
O iki gül ve bir karanfil.
Görmedinmi ki rüyanda?
Önce benim sana
Sonra onların bize,
Nasıl ağladıklarını.
Ve işte bir gece de,
Sebebim oluşundan korkuyorum,
Dönüşsüz bir yola yolculuğumda.
Olurda bir gün,
Terk edilirsen eğer.
Beni terk ettiğin gibi,
Sakın ola ağlama arkasından,gidenin
Benim gibi.
Geell;
Bari toprağım hissetsin,
Kavurucu sıcaklarda,gölgenin serinliğini.
Bu okuduğun şiir yada ağıt değil,
Düpedüz sana sesleniş bu,
Kendini zorla ve lütfen bir kez daha 'Oku'...
Kayıt Tarihi : 9.9.2007 15:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özkan Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/09/oku-19.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!