İlk emirdi oku
Ki açılsın kilidi kalbinin.
Düştü sonra sevgili uhrevi yolculuklara, dedi:
“Dirilsin benliğin...”
Vazgeçmezsen kendi namına ne varsa sevdiğin,
O zaman gerçekten iman etmiş olmazsınız bunu böyle bilin.
Uğrarken davası için onca hakarete,
Zayıf kaldığını hissettiği her an yöneldi Rabbine.
Büyüdü içindeki ateş önce onu yaktı,
Sonra kurak yüreklere, aşk olup aktı.
Kayıt Tarihi : 13.11.2025 15:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!