Oku Şiiri - Taş İskele

Al bu yazıyı üzerine giyin.
Elimde kitabın, tümden geldim.
Cümlelerini kelimeye,
kelimelerini heceye,
hecelerini harfe böldüm.
Hurufi okurun oldum da,
seni yazmaya yeltendim.
Bir "nokta" yı sezdim.
Tüm boyutları inkâr eden bir “nokta”;
en,
boy,
yükseklik.
Alçaklık ettim de seni yazmaya yeltendim.

Sildim seni.
Seni yok saydım.
Tepeden baktım sana.
Ufkunda ne denli küçüldüğümü fark ettim,
sana tepeden baktıkça.
*
(C-N-N)
Yanına vardım.
Üç harf ödünç aldım Latin yanından.
Üç harf(liler)den korkmaksızın.
Arabi gramerle çoğalttım seni.
Farisi güfteler düşledim senin için.
Kiril alfabesiyle yazdım da,
seni yazdığımca,
okuyamadım.

Cennet idin
Cinnet oldun.

Mecnun oldu,
Leyl'im leyl ezgisine göbek atan cehaletim.

*

Kökü bir dedim,
üç harften mürekkep nice tezat yanılgımın.

Hiçliğim “nokta” kadar boyutsuz
ve
inkârı mümkün değil.
Tüme varsam ilk “nokta”dan yola düşsem,
seni yazabilir miyim?
Daha nice yanılgım olur musun?
Ol.
Sevmeye mail ise can,
İlk yanılgımı severim seninle.

*
(G-R-B)
Yanına vardım,
bu kez senden üç harf çaldım.
Çaldığım üç harf ile en zula yanıma,
Garib oldun
Gurbet oldun,
Gureba oldun,
...
Garb oldun da,
içimdeki güneş gurub eyledi,
battı sende.
Karanlığımda yıldızın parladı,
aydınlattın içimi.

Seni okudukça…

Al bu yazıyı giy üzerine...

Bakma seni yazmaya yeltendiğime,
Asıl,
Seni okuyabiliyor muyum,
Ey sevgili,
Ona bak...

*
(F-R-K)
Hurufi oldum ya,
korkmadım üç harfin hurafesinden.
Yine üç harf düştü yüreğime.
Farkına vardım,
Faruk oldum,
Farkındalığı sevdim de,
Babül İlm olan efendimin işaret ettiği,
b'nin altındaki "nokta"ya varamadım...

*

Tüm boyutları inkâr etti “nokta”;
en,
boy,
yüksekliği olmayan.
Gönülde olan,
Gibi
Ayn, Şin, Kâf…

Gibi,
Gibi,
Gibi,
…

*
Seni yazmak mı?
-ya da güzel yazmak mı?-

İlk söz vardı derken İncil,
Oku,
Derken Furkan ,
Ve ben,
Bir noktayı okumaktan acizken…