Ateşin en kızgın halini bilirim
Demiri eriten
Dağları yok eden
Bir de aşk ateşini bilirim
Çınarları bile deviren
Bu ne acı bir şarkı böyle
Akşam başka ağlatıyor,
Sabah bir başka...
Hiç düşünmedim sözlerini
Kimbilir neyi anlatıyor.
Bir zaman gelir, bütün çiçekler solar..
Eser bir rüzgar, dağılır yapraklar..
Ve tutunmak imkansız olur sonbahara
Taze toprak kokusu yayılır durur sokaklara
Geçmez beklenen sevgili artık
Keder alıp mutluluk satıyorum.
Karın tokluğuna tebessüm,
Bir şişe şaraba kırk takla,
Kuru bir ekmeğe eyvallah...
Keder yüklü evimin her yeri..
İşte gittin…
Kapıları kapatmadan,
Köprüleri atmadan,
Kahpeliklere yatmadan…
Açık ve seçik terkettin
Mazeretler üretmeden
Hüzünlerimi Ay ışına sattım,
Alacakaranlığımı eskiciye
Yerine maviler aldım, masmaviler
Birazını gökyüzüne attım
Birazına sarılıp yattım
Bildik şiirler yazıyorum
Varlığımdan bir haber sevgiliye
Uzak desem uzak değil
Yakın desem yakın değil
Öyle bir yerde ki
Uzansam dokunacak
Nefrete inat,
Sevebilmek bir çiçeği
Dalından hiç koparmadan
Ve...
Haykırabilmek insanlığın tüm acılarını
Özgürlüğüne düşman prangalardan hiç korkmadan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!