Öksüz Kır Çiçeğim Şiiri - Mahmut Cantekin

O durgun,
O sessiz,
Masmavi Akdeniz,
Bu akşamüstü,
İlişkileri kokuşmuş bu kentte,
Bilmem ki neden,
Çıldırmış öfkeden…

Gelir, vurur kendini,
Kıyılara dizginsiz…
Gözyaşları sele dönüşür
Islanır giysilerim,
Üstüme yapışır…
Hızlı hızlı çarpar yüreğim,
Bir heykel gibi duran bu bedende…

Aklım, fikrim sende,
Doğduğum, büyüdüğüm kent,
Sende yaşamak da dert,
Sensiz yaşamakta…
Gönlüm sende şirin Kâhta’m,
Öksüz kır çiçeğim,
Sahipsiz koca tarihim…