Okşanmamış İki Bukle Şiiri - Siar Yılmaz

Henüz onikisinde bir kız çocuğu...
İki bukle saç ve elinde bir karanfil...

Bir konak duvarına bıraktığı iki damla gözyaşıyla
sımsıcak çiçeğini okşuyordu.
yenilmiş ordular gibi,
henuz onikisinde bir kız çocuğu...
Belli ki kırgınım,beni anlamadınız diyordu...
Oysa
bıraksalar,çocuk saymasalar neler haykırabilirdi,Kimbilir?
Taş kaldırımlarında bir şehrin
Taze bir çiftin gelinliğine takılmış gözlerinde,
karanfile bırakıyor bütün çocukluğunu...
ve
Küskünlüğünü bir şaire...

Gözünde iki damla gözyaşı...
elinde bir karanfil...
ve
okşanmamış saçlarında iki bukle...