Okşamadı Toprağımızı Bahar

İskelet dişli dağların bağrında
taş ve kerpiç yığınlarında
geçmek bilmedi bir su içimlik anlar,
Kara duman gibi çöktü yaşamın üstüne
kurşun olup saplandı üç günlük ömrümüze
dert ve eziyet yüklü yıllar.

Her canlı aşık doğar yaşama
ayrılmak istemez bir an
yaşam denen sevdalının bağından,
Biz yaşamı yaşayamadık
gülmedi yüzümüze bir kerecik
uykuda bebek güzelliğinde,
Olmayıp tadamadık kırmızı yanağından.

Görev bitsin
eziyet yetsin
ve yıldızların şavkı
şafakları sulara düşsün diye,
nefesimiz sinsin göğün nefesine
terimizi toprak emsin diye
didine didine kanattık günü,
Okşamadı toprağımızı bahar
kapladı ömrü kurşundan kubbe
asırlık yıllar bitti, bitmedi karanlıklar..!

1/1/2013