kalbimin gittiği yerde kal
Gözlerin zümrütlerle dolu bir ada
Ellerin gökyüzünü süsleyen bulutlar
Saçların tenime değen rüzgar
Yaşamın her anında senden var
Dün gece kelimelere çattım.
Bir dizenin köşesinde ağlıyordu umut
Mutluluk kaçıp gitmenin derdine düştü
Hüzün acıdan hoşlanırcasına gülüyordu
Sevgi ise bir şarkının içine gizlenmişti
Bana şiirlerimde umuttan bahsetmek
Ömrümün çıkmaz sokaklarında
Bir umut zerresiyle
Bahar bahcelerine açılan yol aramaktayım
Belki bu bendeki rüya
Belki bu bendeki hayalperestlik
Yollarım hep çıkmaz sokak
Üstü kapalı umutlarla seviyorum seni hayat
Göğe bir iki tane çiçek astım
Işıkları sönmesin diye hayatımın koşturuyorum
Güneşin peşinden gündüz gece
Karanlıktan mı korkuyorum?
Yoksa güneşe mi aşığım?
Söylenecek söz yok mu?
Yazılacak şiir yok mu?
Yok mu bağırarak söylenecek şarkılar
Yoksa bir ben miyim coşkulu
Yoksa bir ben miyim aşık
Yoksa bir ben miyim sarhoş
Hey gecenin kör savunucuları
Karanlıktan dolayı kendini kör sananlar
Ağır ahmaklıklarıyla övünüp
Bunları birer aydınlık sanıp ellerinde tutanlar
Hayatın eşitsizliği sadece size değil
Körlük bir ödül gibi belki, belki de değil
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!