Oğuzhan Taş Şiirleri - Şair Oğuzhan Taş

Demek yalanmış sözlerin,
Demek rüyaymış gördüklerim,
Boş yere ağlamış gözlerim,
Bu kırık kalp senin eserin.
***
Demek ayrılmakmış isteğin,

Güzelim derdim sana hep,
gülmeni isterdim,
gül gibi severdim seni,
sana gül verirdim ara sıra,
Seni güldürünce
dünyalar benim olurdu,

Kim yaşadığı aşkı unutmuş ki,
Sadece unutmaya çalışırsın,
Acını hafifletmek için,
Zamana bırakırsın herşeyi.
Kendin teslim olursun hayatin akışına.
Onun hayalini zamanla silip,

Bu hastalığa ilk yakalanışım değil,
Daha önceden de kapılmıştım bu merede,
Aşılıyım dostlarım merak etmeyin,
Beni hicazlı sözlerle teselli etmeyin!

İlk defa geceden sabahı karşılamıyorum,

Bir sevindirip, bir üzüyorsun,
Bir gidip, bir geliyorsun,
Bir akşam, bir sabah oluyorsun,
Anlayamadım yar seni.

Sevsem kaçıyorsun, sevmesem geliyorsun,

Simdi sensiz oksuz kaldi yuregim
Sensizlik icime isledi
Sessiz sedasiz oylesine yasiyorum
Artik hayattan birsey beklemiyorum.

Beni unutursun demistin

Köşe kapmaca oynadık seninle hep,
Bazen sen, bazen ben kaçtım,
Issız gecelerde hep birbirimizi düşündük,
Ve bunu hiç birbirimize söylemedik.

Birbirimize yokluğumuzu hiç anlatamadık,

Belki de unutulması gerek yaşananlar,
Belki de avutulması gerek su gonlun,
ama kalbimin yanmasını dindirecek
tek seyi biliyorsun sen sevgilim

Seni unutmak kolay degil!

Bir kuş kalkmaz bu sefil yerde,
Hani benim deniz kokan İstanbulum nerde?
Sabahları martı sesiyle uyanırım
Sokağa çıkınca sıcak bir güneşle dolaşırım.
Kimi zaman bir aşk yağmuru ıslatır beni.
Sofrada yeşil zeytin, yumurta tava ve çay,

Kelebekler ateşe uçar,
uçtu gönlümün kelebeği,
Az bir ömrü var biliyorum,
Ama ben onun peşinden gidiyorum...

Biliyorum herşeyin sonu var,