Oğuzhan Kılıçarslan Şiirleri - Şair Oğuz ...

Bilmiyorum seni kızdıracak ne yaptım?
Artık kalbimden sevgini atacağım,
Ama gene bilmiyorum sensiz ne yapacağım,
Ama artık istesen de ben olmayacağım.

Yüksek bir dağdaki rüzgarla konuşacağım,

Yine yalnızım,yapayalnız,
Kapkaranlık soğuk bir gecede,
Buralar soğuk,sesiz ıssız,
Adını sayıklıyorum her hecemde.

Yağmur yağıyor yine dışarıda,

Beni ben yapan içimdeki benlik,
Bir çıkmaz meçhule dönmüş garipçe...
Dönüşü olmayan bir yoldayım...
Kendimi sana vermişim ölürcesine...

Biter mi sandın bu aşkı?

Sensiz,Kurumuş bir ağaç gibiyim,
Donmuş bir gül gibiyim,
Yanan bir ateş gibiyim,
Söyle ben sensiz neyleyim?

Sensiz,Azgın dalgalara kapılmış bir sal gibiyim,

Gece oldu yattım yatağıma,
Daldım gene derin rüyalara,
Aniden bir ses ilişti kulağıma,
Kendimi buldum uzun bir yolda.

Birden bir ateş çıktı önüme,

Çocukluğumu çocukluk yapan sendin,
Bana manevi tadı yaşatan sendin,
Bir yanında yeşilini,bir yanında mavini gösterirdin,
Özledim seni Görele’m.

Hiç aklımdan çıkmadın ben hep seni arıyorum,

Anadolu’da yaşayıp övünürdüm ben,
Her gün değirmene giderdim ben,
Buğdayımı öğütürdüm,ekmeğimi yapardım,
Tarlamı ekerdim,meyvemi alırdım,
Tertemiz hayatla geçinip yaşardım ben,
Tertemiz havamla yaşardım ben.

Şimdi senden çok uzaklara gidiyorum,
Sana olan aşkımı kalbimden siliyorum,
Senin ismini ebediyen unutuyorum,
Belki bir gün kıymetimi anlarsın diye.

Bu mısraları çok derin duygularla yazıyorum,

Ben yok muyum rüyalarında?
Ben yok muyum yanında?
Ben yok muyum hayallerinde?
Ben yok muyum benliğinde?

Yazık... Oysa ben sana kalbimi vermiştim!

Biliyor musun;
Sen gittikten sonra ne hallere düştüğümü,
Dönmen için nasıl divane olduğumu,
Sensizken yaşarken öldüğümü,
Seni kaybettikten sonra nasıl kahrolduğumu.