Oğuzhan Kılıçarslan Şiirleri - Şair Oğuz ...

Neden beni dışladığını,
Sevgimi neden almadığını,
Neden karşılıksız bıraktığını,
Bilmek isterdim.

Neden cevap vermediğini,

Doğan güneş gibi doğar yavrum,sevincimden büyük ne var?
Ölen insan gibi biter yaşamım,yaşamımı bitiren ne var?
Eriyen karlar gibi tükenir ümitlerim,ümidimi tüketen ne var?
Yüzen balık gibi suda kaybolur umutlarım,umudumu kaybeden ne var?

Yaşamımı bitiren,insanlığı kahreden bir şeyler var!

Senin için atlarım yüzüncü katın camından,
İstersen hiç ayrılmam yanından,
Bu sözlerim inan ki candan,
Ne olur beni döndürme kapından.

Seni düşünürdüm ben akşamdan,

Biliyor musun?
Çekingenlik ne kötü bir şey!
Sevipte söyleyememek...
Bakıpta konuşamamak...

Diyorum ki birgün...

Bir gün sensiz olur muydum?
Bir gün sensiz durur muydum?
Bir gün sensizken yok olurdum?
Gittin oralara ben nasıl oldum.

Sevdin,başkasını sevdin,

Yine dün gece,
Bir tek sen vardın düşlerimde,
Kalbimin en güzel yerinde,
Hatıralarımın kazındığı yerde.

Yağmur vuruyordu cama,

1984’ün sıcak bir temmuz gecesinde,
Mavi denizle yeşil tabiatın öpüştüğü yerde doğdum.
Mavi denizle yeşil tabiatın oğluyum ben.
Doğduğum yer,yeşil tabiatın çocuğuyum ben.

Yemyeşil tabiatım,yeşil tabiatım bereket dolu,

Düşlerim yeniden kapımda bekliyor,
İçimdeki umut gittikçe azıyor,
Güneş her gün daha erken doğuyor,
Akşamları daha vakitsiz batıyor.

Hayallerim gözlerimde canlanıyor,

Geceleri öperdin beni koyardın yatağıma,
O şefkatli bakışlarla bakardın bana,
O sevgi selini kim verecek artık bana,
Neredesin,neredesin anneciğim?

Sabahları kaldırırdın beni alırdın yanına,

Öyle çok isterdim ki;
Bir halı olup ayağına serilmeyi,
Toprak olup ayağına sürülmeyi,
Bir şarkı olup dillerinde söylenmeyi,
Senin ağzından duyulup sevilmeyi,