Oğuzhan Gökmen Şiirleri - Şair Oğuzhan G ...

Yoktan var eden mevlâm
Can vermiş bir çiçeğe
Ömrü dolan ağacı
Anlamamak ne acı

Bir hayatın sonunda

Ne güzel yıllarmış birlikte andık,
Kendimizi her an geçmişte sandık,
Bazı simaları unutsakta,hemen tanıdık,
Yıllar dostluğumuzdan hiç çalamamış,
O günlerin yerini hiçbir şey alamamış.

Bir yıl daha geçti kalan ömrümden
Farkı olurmu bilinmez,bugünün dünden
Alacağı kaldımı ki feleğin benden
Şükür olsun,hamd olsun yüce Allah'a
Kavuşturdu yeni yaşa yeni sabaha...

Yeter artık yeter ya
Gelmeyin üstüme
Artık dayanacak gücüm kalmadı
Bırakın beni kendi halime
Yalanla dolanla ve riya ile
Bir arada yaşayamam ben

Puslu bir Nisan ayında,bıraktın bizi
Mahzun bıraktın hep kalbimizi
Gözyaşlarıyla hatırlarım ben mazimizi
Yokluğun ne kadar zormuş be BABAM.

Koskoca yirmi iki yıl geçti aradan

Sevgide riya var nefrette olmaz
Benim ahım inanki kimsede kalmaz
Beni kahredeni mutluluk bulmaz
Eskiden sevgim vardı şimdi nefretim
Şimdi bana sorma sana ne ettim...

Aslını inkar edecek kadar unuttuysa özünü,
Utanmadan,ahlaksızca konuştuysa sözünü,
Takip edip gittiyse hep itlerin izini,
Böyle satılmışların şeytan görsün yüzünü...

Halk Tv,Ulusal Tv’de çalıyorsa sazını

Masanın üstüne koyuyorlar sümeni
Çeviriyorlar sonra binbir türlü dümeni
Köçeklik yapıyorlar,her telde oynuyorlar
Vallahi çok yakışır etek ile yemeni...
Oğuzhan Gökmen

Takamaz doğru dürüst boynuna bir kravat,
Düğme yoktur cekette,eller cepte hep rahat,
Yalamalıkta sınır yok,çizer başkanlara hat
Tükürsende yüzüne kızarmaz ki hiç surat...

Kimlere kaldı Tanrı'm,politika,siyaset

Bu akşam yine tek başıma içerim,
İki kadehten sonra ben kendimden geçerim
Kiminle içmek istersin deseler,
Yalnız seni, bir tek seni seçerim.

Arzularımız şelale olsalar bile,