Adilikte her zaman birsin-ikisin
Fetönün uzattığı hatır çekisin
Kesilsin borozan gibi öten nefesin,
Ulan Arif şerefsizin tekisin...
Hiç utanman yok mu be alçak adam
Uzun uzun konuşursun gören zanneder dahî
Soytarı olduğun ilk bakışta anlaşılmaz vallahi
Senin bomboş olduğunu ben bilirim billahi
Git derdini başkasına anlat Zekaî
Lideri görsen koşarsın el öpmeye
Dolaşıyor piyasada üç-beş yalaka
Belli ki bunlar Ocakta yememişler falaka
Şimdi bana demeyin Oğuzhan ne alaka
Alakayı onlarla öyle bir kuracağım,
Yaptıklarından tek tek ben hesap soracağım.
Yoktan var eden mevlâm
Can vermiş bir çiçeğe
Ömrü dolan ağacı
Anlamamak ne acı
Bir hayatın sonunda
Bir yıl daha geçti kalan ömrümden
Farkı olurmu bilinmez,bugünün dünden
Alacağı kaldımı ki feleğin benden
Şükür olsun,hamd olsun yüce Allah'a
Kavuşturdu yeni yaşa yeni sabaha...
Puslu bir Nisan ayında,bıraktın bizi
Mahzun bıraktın hep kalbimizi
Gözyaşlarıyla hatırlarım ben mazimizi
Yokluğun ne kadar zormuş be BABAM.
Koskoca yirmi iki yıl geçti aradan
Her daim olduk,teşkilatın neferi,
Bayrağı götürmek için her an ileri,
Yolumuza engel olsa da birileri,
Yakındır adanmışların mutlak zaferi.
Lidere güvendik yola çıkarken,
Başımı yastığa koyduğum anda
Kaybolur giderim o küçücük zamanda
Sen beni düşümezsin söyle ne var aklında
Çok vicdansız zalimsin biliyorum ben
Beynimden attım ama gönülden atılmıyor
Uzanmak istedim sana uzanmadı ellerim
Yanımdan ayrılma sakın çünkü seni özlerim
Senden başkasını inan görmez oldu gözlerim
Hiç beni düşünmüyor şu vicdansız sevgilim
Yanımdayken mutluyum ben yokken dünyam yıkılır
Yalnızlık yaşam şeklim, yalnızlıktır kaderim
Yalnızlık dört iklim,yalnızlık en büyük hünerim
Yalnızlık gizlim,yalnızlık saklım,yol gösteren fenerim
Biraz daha sabredin belki size dönerim...
Zaten yalnız değilmiydim dünyaya geldiğimde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!