Sular duruldukça kirlenir
Sen ak, hiç durma
Bir çağlayan ol
Yankılansın ruhumun potasında türkülerin
Ruhumun senden çekecek azabı var
Azizem, mukaddesim
Öyle yakan gözlerle bakma bana ne olur
Sen benim afetimsin dokununca kahreden
Gündüzleri kısaltıp geceleri büyüten
İçimde bir yangının büyüyen telaşı var
Her akşam düşlerimde mavi bir hüzün sarkar
Artık ne çöller yakar ne kutupta üşürüm
Artık buraya kadar
Bundan ötesi ölümdür gülüm
Bundan ötesi cinnete davetiye
Kaldırımlardan akıyor hüzün
Bense ırmaklara bakıyorum
Hava ve kalbim soğuk
sular köpürdü
ve yine anlatamıyorum
senden bir parça
seni hayallerime çizmeye
renklerim yetmiyor
ne ışıldayan gözlerini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!