Kimi alay eder kendince
Kimisi de sever fikrince
Peki kimim ben? anlatayım
Kafası karışık bir adam
Kendisini anlatamayan
Hayat bulduğum gözlerin vardı
Tazecik sesinle yumuşardım
Ellerim saçlarında Gezinirdi
Başını omzuma yaslardın
Film sonu getiremezdik
Hangisi rezil edebilir beni
Hangi felâket sarsabilir beni
Şu hayat ki savaş meydanı gibi
Yerimi aldım tıpkı Häyhä gibi
Aynada görüyorken sefil biri
Günebakanlar yüz çevirmiş
Seni sorarlar neredesin?
Gel! gel de anlatayım sana
Sen kırk yıllık hatrı bilmezsin
Dök içini anlat bana gönlünce
Senden gelen her dert, nimet
Kanatlarınla süzül gökyüzünde
Dökülsün her türlü külfet
Ey iki gözümün nûru!
Yaktın beni nâr-ı aşkın ile
Sorma nasıl, neden diye
Nereden bileyim yanacağımı?
Sevdân ile
Sokakta dolaşırken bir gece
Onu gördüm, iki isim üç hece
Adetâ büyülemişti beni
Işıl ışıl gözleri ve upuzun zülfü ile
Gülümsemişti bana
Yıldızdan gözleri ışıldar
Mehtaplı yüzü parlar...
- dı
Saçında güneşin renkleri
Fakat hiçbiriyle denk değil
Ey! Papazkarası , ey! tatlı kız
Öyle bakma bana arsız arsız
Alsam bir yudumundan hoş olsam
Mest olup da etrafa savrulsam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!