Kanlı bir öğürtüydüm gırtlağında kinimin
lanetli tapınakta pusatlanmış iblisin
Orduları gümbürtüyle zindanlarda ulurken;
öğürtüydüm perçemimden örümcek cesetleri
iltihabın kabuğuna zehrini salgılarken..
Hem cezbeli dervişleri devşirirdim tekkede
Ama onlardan kaç! O kahpe Şeytanlardan, onların kinlerinden…
Çünkü kurşunla yazılan işgal senaryosundan,
yüreğinin toprak bütünlüğü Zedelenmiş çıkarsın. Bombalara
falso verip gövdenin Kalesine takıyorken her işgal;
sen defansif topraklarda konturpiye Kalırsın! iblis saldırganların terso rövaşatası, kurşuni kramponla şutlanırsa peki bu…örümceğin
Yoktun sen..ben dikenli tel çekilmiş hayvanat
bahçesindekatatonik sürüngendim Bir bilsen…
bir hayvanatlığa sürgün,haşarı sağnaklarla hüznün
tahakkümünde üzgün… Kıllarla sarmalanan,
kırçıllı sakalları iç organda köksalan; depresyonun
pençesinde Melankolik intiharla içorganı dönen kılla
Abanoz tabutumda bir kadavrayken açıldı gözkapaklarım. Gırtlağımdan
Fırlattığım çığlıkla kefenimi yırtmak, kefenimden çırılçıplak soyunup bir
Zombi kisvesiyle hortlamak istiyordum kabrimden(peki ölmüş müydüm? Tabuta Gömüldüğüme göre ölmüştüm de; solucanların kemirdiği gözkapaklarım toprağın derinliğinde demirden kepengini neden kaldırmıştı? ve toprağın ciğerinde oksijensiz nefes alıyordum da nasıl? Ve varlıkla yokluk arasında kazılan bir mezarlığa çırılçıplak gömülmek miydi ölmek? Ve kefeninden boşanarak zincirlere vurulup tabutunu kırmak mıydı dirilmek? derken mezarlıkta Kazma kürek sesleri abanoz tabutuma çarpınca; tabutun kapağını gıcırtıyla açınca; kelepçeli gardiyanlar zincirlere vurup beni; darağcında asmaya götürüyordu idamlık mahpus gibi; mezarlıkta gömülüyken darağcına iltica ne kadar da saçma dedim (ama zamanın akışı tersine işliyordu yani gelecekten geçmişe sıçrayan bir kurguyla akıyordu zaman)
dedim ama yanılmıştım belli;
o gotik mezarlıktan ayaklanan iskeletim,
Onlar; Kristal kanat gibi açılanlar yani; gök-
gürültüleriİçinde şimşekli kasırgalar..tuğyanları
şehadetle katledici zülfikar..Onlar; kasırgalı
küfürlerde kopartılan bin tufan..Deformasyon
kurbanı Sapıtmışkavimleri, işkencenin
katranına Mühürleyip de kalan..sonra da
bu morgdan bozma amelyat masasında Neşterlere dönen ürkünç dudaklarınla
Bıçakların keskinliğini göğüskafesime saplayıp kaldın ve
cerrah ustalığıyla göğüskafesindeki kalbi rahminden kürtajlayıp aldın
ve beni otopside kanayan hoyrat bir kadavra gibi,
göbekkordonuyla boğulan gamlı ceninler gibi; hiçliğinin rahminde kontrpiye bıraktın..
o günden beri otopsi defterinde yara koleksiyonları yapıyorum;
Ben Ne çok Şehrin mazgallarından
Bozbulanık suları tazyiklerle fışkırttım
parşömen cildimde intihar tefrikasını
matbaalarda klonlayıp şiir diye ne çok
kara mürekkebin kanıyla yayımladım
ne çok taammüden intihar tasarladım da
Paslı jiletlerin Cenderesinde kalan; otopside
Deştiğim şiirdir bu. Yani direksiyon manevrasını
kaybeden şairleri, bariyerden şarampole jiletlerle
İtmek bu.şarampolde kaportası parçalanan aygıta Şair de denilebilir.
edebiyat literatürüne intiharla da geçilebilir;
Ucuz pavyonlarda cadı konsomatrisler jiletlerle Bileğini keserken müntehir şairlerin
pezevenkCerrahlar orospu dölyatağından şeytani cinleri kürtajlarla Alırken;
korkunç ejderhalar yumurtluyor cerahati koynuma
yumurtadan fırlayan cerahatli mahluklar İntiharını kusuyor kesilmiş bileklerden;
sentetik uyuşturucu alıp Sanrılarla çıldıran hergele güvercinler
pavyondan bozma gövdelerden falçatayla fırlıyor..
sahaflarda…azaplı külliyenin küflenen sayfasında;
Kudurmuş bir vesvesenin zuhretmesiydim.
ciltlenmiş küfürlerin iblis ablukasında….
Kiramen Katibin'in mührü taksiratımla, nakşolurken
bu cenabet şakkıma.. hem evliya cübbeleri hem karizma sarıklar;
müşfikane kanatlarla alnımı sıvazlamaz..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!