Öğütler Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Değnek vurma hayvana, el kaldırma yabana,
Yerinde bir sert bakış bir yeterli nefrettir.

Bir akıllı adem ol, yoksullarla hemhal ol,
Aklı, fikri olmayan yalnız kemikle ettir.

Düşmesin dilden Allah, seni korur o ilah,
Çünkü bir tek bismillah tek başına ayettir.

Yardım et yoksullara, kıyarak para, pula,
İnsana görev olan bir küçük hamiyyettir.

Verme kimseye zarar, alma sakın ahuzar;
Bir ufacık beddua bir kocaman lanettir.

Tek lokma haram yeme, sadaka esirgeme;
Bazan bir tek sadaka bin belaya diyettir.

Sahip ol ellerine, sahip ol gözlerine,
Çünkü herbir kem bakuş kötülüğe niyettir.

Biraz bağrıyanık ol, her zaman uyanık ol,
Zira herbir dalgınlık bir kabuslu ruyettir.

Haklı güvensin sana, olma haksızdan yana,
Namusluyu korumak aranan adalettir.

Şuurlu ol, salim ol, ele karşı selim ol,
Gaddarlık alışana terkedilmez illettir.

Damdan atlama düze, izinsiz girme söze,
Sabır ile dinlemek bir güzel fazilettir.

Sözün yanlışsa düzelt, lafın fazlaysa azalt,
Hatayı sürdürmemek bir sessiz nedamettir.

Tamahın derdi boldur, hırs insana noduldur,
Rahatlığa imrenmek cefaya alamettir.

Bilgin yoksa sus, otur, aklın azsa pıs, otur,
Cahilken böbürlenmek bir gülünç azamettir.

Gaddarlara dikilme, tam haklıysan çekinme;
Yerinde hak aramak en güzel selamettir.

Sayıp sayılmalısın, akıllı olmalısın,
İçi boş olan kafa amuzlara kümbettir.

Ömrün geçmesin boşa, iyi ol, iyi yaşa,
Kötülükte direnmek delideki cinnettir.

Barlıoğlu 'yum, derim, sözü güzel söylerim,
Sözü güzel söylemek bir büyük asalettir.

(MÜHÜRLÜ KİLİT ismi altında toplanmış felsefi şiirlerden > 286-288/412)