Hayat atmış yükünü omuzlarımıza
Saçlarımızda beyazlıklar,
Alnımızda yaşam izleri
Sen geldin yuvamıza oğul.
Bakışlarındaki derinlik gibi
Kalbinde insan sevgisi olsun.
Uzun kirpikleri gibi
Yaşamın olsun.
Evimize koşturup duran oğul;
Yaşamda yer alırken
Yüreğin aşklarla sevgiyle dolsun
Seni üzenler olursa;
Annenin babanın anlattıkları
Sana kılavuz olsun, Oğul;
Kelimelerle sığdırmak zor
Oğul sevgisini,
Olanların neşesi, gururu, umudu,
Olmayanların;
Oğul gibi damadı olsun.
Kayıt Tarihi : 11.12.2012 00:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metin Yurtsever](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/12/11/ogul-178.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!