Oğul Şiiri - Hüseyin Dağlar

Yollar eğri gitse de sen düz yürü
Eğilip bükülenden olma oğul
Dara düşenlere dönme sırtını
Tekme vuranlardan hiç olma oğul

Mehil verme kıblesi döneklere
Tokmak ele verip davul olana
Çıkar için el pençe duranlara
Dik tut başın sakın bükülme oğul

Korkutmasın idam, seni mahzenler
Haklıya salıncak olur sehpalar
Omuzda yücelir büyük davalar
Düşüp ayrılığa küçülme oğul

Zulme uğrayan olsa da düşmanın
Saklanma ardına nefretin kinin
Yazılmaz deftere er oğlu erin
Fırsat düşkünüdür diye be oğul

Bakı değildir ki şöhretin ünün
Her tarafın olsun mekânın yurdun
Nerde bir mazlumu çaresiz gördün
Kol kanat ger sakın ezdirme oğul

Zulüm ateşi sönmemişse dağda
İnsanoğlu bu durmaz tek ayarda
Yardım elin kısa kalırsa orda
Taşıma omuz üstünde baş oğul

Gözlerini yumup düşme yollara
Sevinme rüzgâr olunca ardında
Bozulur pusulan düşersin dara
Komşunun külüne kalırsın oğul

Memleketimin her bir köşesinde
Sevende bulunur sevmeyenlerde
Dolaştır adımların sen her yerde
Gururdan kibirden uzak dur oğul

Azar işitip kovulsan yerinden
Dik dur bir şey gelmese de elinden
Acı dese dost gücenme dilinden
Sevenin umudunu yıkma oğul

O biri sen olup ileri çıkma
Desinler için ki savrulup durma
Dostu uyutup düşmanı kayırma
Lazım olursa bulamazsın oğul …..

Hüseyin DAĞLAR.29.12.2002.